“O teatro é a esencia da interpretación, o contacto directo co público”

Iria Vázquez Puentes
ARCADE. Actor de cine, teatro, televisión, humorista. Deuse a coñecer  no mundo televisivo con Padre Casares e Air Galicia. Nun descanso entre gravacións no plató respondeu as nosas preguntas.
 

- Es filólogo de formación, pero cando decidiches ser actor? Como te introduciches neste mundo?
Digamos que foi case por casualidade. Ao pouco de rematar a carreira, unha amiga que estaba a traballar como asesora lingüística na serie Mareas Vivas propúxome botar unha man tamén como asesor. Unha vez alí, tiven os mellores mestres e a mellor formación actoral que se pode ter. Traballar man a man con actores e actrices do mellor que hai en Galicia: Tosar, De Lira, Mela Casal, Carlos Blanco... Son un afortunado.
- Asesor lingüístico, guionista e finalmente colocácheste diante da cámara. Foi unha evolución natural?
Non sei se foi ou é evolución natural, pero, para alguén a quen lle gustou de sempre a interpretación, entrar a traballar nunha serie con ese elenco actoral e dos que podes aprender tanto é unha oportunidade que non podes deixar pasar.

Perfil

Actor e guionista (Düsseldorf, 1976). Entrou nas nosas casas a través da televisión, pero xa o vimos na grande pantalla (Retornos, Os Fenómenos ou 18 comidas) e mais no teatro (O florido pensil). Deportivista declarado e percusionista afeccionado, afirma que a normalización do galego é cousa de todos.

 

- Cales son as túas referencias no mundo da interpretación?
Pois coas dúas respostas anteriores xa case o dixen todo. Evidentemente hai tamén referentes que non coñezo persoalmente pero que me marcaron e marcan como actor e como espectador: Monty Python, Woody Allen, Peter Lorre, Vidal Bolaño, ... E moitas e moitos máis.
- Que momento vive o audiovisual galego?
Enganoso. Probablemente nunca houbese tanta produción como a que hai agora mesmo, pero o control de calidade segue deixando moito que desexar. A crise e a pouca aposta das institucións por facer do audiovisual un sector estructural son factores que non axudan a asentar a nosa produción. Temos unha tele propia, pero parece que aínda non somos conscientes do que eso significa. Un sinal de identidade, de normalización lingüística que perde forza.
- Con O florido pensil introduciuse no teatro e agora con O presidente segue percorrendo con éxito os escenarios. Que ten o teatro que quixo repetir a experiencia?
O teatro é a esencia da interpretación. O contacto directo co receptor. Oír e sentir as respiracións, as reaccións do público, é marabilloso. O teatro, ademais, ten outros tempos. O proceso de ensaios permite  traballar doutro xeito que a televisión e o cine non teñen.

- Televisión, cine e teatro: onde te atopas máis cómodo?
Cómodo estou nos tres. Xa digo que o teatro ten outros tempos para profundar máis no traballo creativo e interpretativo, pero cada cousa ten o seu aquel. A tele é máis inmediata, epro non por eso peor. A min gústame interpretar.

- Estamos máis acostumados a verte en papeis humorísticos, para cando te veremos como o malo da película?
Cando queiran os directores e produtores deste país. A ver se non tardan.
- Participaches en series de sona como Padre Casares e agora en Era visto, como se leva iso de que te paren pola rúa para falar?
Lévase ben. A quen non lle gusta que lle digan cousas bonitas? Eu considero que esas mostras forman parte do noso mundo. Creo que son o mellor medidor de audiencias que pode haber.

- En que novos proxectos andas metido?
Pois agora ando en varias frontes: "Curtis e Teixeiro", "O presidente", e ademais estou a preparar un novo monólogo que estrearei dentro de pouco. Chamarase "A noite do capador".
- Disque tamén lle pegas á percusión, atoparemos a Fede Pérez bourando na batería algún día? Que músicas e bandas escoita?
Sempre me gustou a percusión, pero o  meu tren como músico xa pasou, a non ser que me queiran nalgunha charanga. A música é terapéutica, dáme aire, alegría. E gústame de todo, desde Prokofiev a Queens of the Stone Age, pasando polo Adriano Celentano e Xabier Díaz. Que sería de nós sen a música?

- Es un home comprometido con diversas causas sociais, como a defensa do idioma. Tan mal está a situación?
Está mal porque hai moita xente que tiña que estar facendo que non estivese mal, pero non fan nada por mellorar a cousa. Hai nomes e apelidos, Feijoo, os conselleiros últimos de Cultura, os directores xerais de Normalización Lingüística, a televisión pública... Ou traballamos todos ou esto pinta moi mal.
- A estas alturas os teus seguidores non temos dúbida de que es do Dépor. Cando gozaremos doutro Súper Dépor?
Oi, creo que é a pregunta máis complicada do cuestionario. Espero que dentro de pouco.